Η ποίηση είναι το είδος που έχει το βάρος των συναισθημάτων, της ουτοπίας. Αυτό μας παρέχει εργαλεία για να αναπτύξουμε συμπεριφορές αξίας, κατανόησης, ενσυναίσθησης, σεβασμού και επίσης γνώσης. Η γνώση των συγγραφέων που έχουν προηγηθεί είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για να διαιωνιστεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά και για τη μάθηση. Κάθε συγγραφέας που αξίζει το αλάτι του πρέπει να έχει γνώση αυτού του θησαυρού που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές, και φυσικά να μην χάσει την προσοχή του παρόντος. Αυτή είναι η ισορροπία που χρειάζεται να αφοσιωθείς στην εδραίωση της μονιμότητάς του.
Ο λόγος για την ποιητική συλλογή της κυρίας Ευγενίας Οικονομοπούλου “Για ένα κομμάτι γης” από την Άνεμος Εκδοτική.
Η λέξη είναι απαραίτητη για τον κόσμο, για τον ποιητή είναι πολύ περισσότερο. Είναι το θυμιατήρι σας, το προβάδισμά σας, το ψίχουλό σας. Πρέπει να τη σώσουμε για να καταλάβει ο κόσμος. Η γραφική γλώσσα που περιβάλλει τον στίχο είναι μια συλλογή πολλαπλών προβληματισμών. Η λέξη επικαλείται μια υπερβολική δράση: έρημο και κενό, αρετή και γνώση.
Λόγος βατός και οι λέξεις δίνουν τώρα το σώμα σε ένα εσωτερικό ταξίδι που ανιχνεύει τις ελπίδες και τα όνειρα, την παρουσία του άλλου ικανού να μας κατοικήσει το δέρμα μέσα και να βάλει τη σφριγηλότητα στο ευάλωτο επιθήλιο του εαυτού.
Τα ποιήματα αυτά διερευνούν τη συγγενική μοναξιά της ύπαρξης αλλά και τον συμβολικό χαρακτήρα του παρελθόντος. Η απώλεια αυτού του παιδικού παραδείσου μας αναγκάζει να αναζητήσουμε νέες ρίζες και να ανοίξουμε τα φτερά μας για να ξαναβγούμε στην ανελέητη αντίσταση του αέρα. Οι σκληροί άγνωστοι της ζωντανής ζήτησης να εισέλθουν στις σκιές.
Οι κοινωνικές ανισότητες και η βαρβαρότητα της ανύψωσης τειχών που κατοικούνται από κονσέρτα και ηλεκτροφόρους φράχτες μπερδεύουν. Η προσπάθεια απομόνωσης του πλούτου είναι απογοητευτική, σπάζοντας τα πιο μειονεκτούντα όνειρα της αυγής. Οι λέξεις μεταφέρονται στα σενάρια της ατιμίας της εποχής μας, η οποία πάσχει από χρόνια τύφλωση στον πόνο του άλλου.
Οι στίχοι παρακάμπτουν την κινούμενη άμμο του μεταβατικού για να συνεχίσει να στέκεται, ανατρέποντας τα όρια του θανάτου.
