Η ποίηση ως προσφορά.

Ο δημιουργός αντιλαμβάνεται ένα μουρμούρισμα αναζήτησης, μια βύθιση στα όρια των πραγμάτων καθώς περνά για να προσαρμόσει το “αδήλωτο” στο “δηλωμένο”. Με αυτόν τον τρόπο, ανοίγει μια νέα προοπτική διαφώτισης και υπέρβασης, η οποία δίνει νόημα στην περιορισμένη πορεία της ύπαρξης. Η λέξη ορίζει, υπερβαίνει την ύλη, γίνεται φως και αντανάκλαση για να ξεπεραστεί η σπηλαιώδης κατήφεια της διέλευσης.

Ο λόγος για την ποιητική συλλογή του κ. Κώστα Γ. Καρούσου “Ελπίζω Στον Αείφθογγο Μέλλοντα” από τις Εκδόσεις Δρόμων.

Η εξαιρετική αυτή ποιητική συλλογή σχεδιάστηκε ως χειρονομία φιλοσοφικού βάθους. προοιωνίζει ένα μονοπάτι συνέχειας, έναν νεομοντερνισμό ικανό να ενσωματώσει ονειρικά καταφύγια για εσωστρεφή επίκληση και την ελπιδοφόρα λάμψη εκείνων που συλλογίζονται την αυγή με μάτια κύκνου. δηλαδή, με την επιφύλαξη των φιλοσοφικών θεμελίων, αφήνοντας τον εαυτό του να σέρνεται από την απλή ροή της ομορφιάς έως το άκρο της τελειότητας.
Αναζητά την αλήθεια του χαρακτήρα, δοκιμάζει τις ελαφρύνσεις της ταυτότητάς του και υπερβαίνει τη μάσκα του “δήθεν” για να αναλάβει το εμφανές σημείο που καλύπτει τις αντιφάσεις μας.
Οι συνθέσεις ενθαρρύνουν ένα λεξικό που συνδέεται με τις αντανακλάσεις της φαντασίας, σαν η πραγματικότητα να βυθίζεται σε μια μακρά νύχτα, όπου είναι ακόμα δυνατό να κατοικηθεί η άλλη πλευρά του καθρέφτη, ενώ παράλληλα κοιτάει τη μέρα με το νήμα του φωτός της αθωότητας.
Ο αφορισμός ως ανακλαστική λογοτεχνία γίνεται το κεντρικό έδαφος της επικοινωνιακής διαδικασίας και των εκφραστικών στρατηγικών της δημιουργίας.
Στο επίμονο σημάδι της έρευνας και της εκλεπτυσμένης ποίησης, εδώ είναι μια συλλογή από στίχους που καταφέρνει να εμπλέξει τον αναγνώστη, για αυτή τη φινέτσα όλα χαραγμένα μεταξύ γραμμής και για την αυστηρά
προσεκτική δομή της σελίδας.
Εδώ η ποιητική ανασκαφή είναι σαφώς ενεργή, για την υποβλητική πολιτιστική κομψότητα που την διακρίνει, τόσο για την ακρίβεια που αντιστοιχεί σε μια ισορροπημένη συνειδητοποίηση, όσο και για την αφοσιωμένη επιλογή των
μεταφορικών.

Ο στίχος πιέζει, σχεδόν ως αρμονικός χορός, το κύμα των συναισθημάτων, όταν λάμπει μέσα, ασυνείδητο, το αυτοβιογραφικό σημάδι, γίνεται ένα αργό καλειδοσκόπιο της ύπαρξης.
Και από την άλλη πλευρά, μαρτυράει την αρθρωμένη ανθρώπινη και καλλιτεχνική περιπέτεια ενός ψυχικά ισορροπημένου δημιουργού πάντα έτοιμου να εμπλακεί και να δώσει τη συμβολή του δημιουργικού πλούτου στη σύγχρονη ποίηση.
Η τελική σημειωματοποίηση είναι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν ποιητή βαθιάς ανθρωπιάς και μεγάλης ικανότητας, ικανό να κατανοήσει και να αντιπροσωπεύσει κάθε πτυχή της ευαισθησίας του, που γίνεται ακόμα πιο οξεία και δονούμενη από το μάθημα της ζωής.
Ευαισθησία και δεξιότητα που του επιτρέπουν να εκφράζει στην ποίηση κάθε μέρος της υπαρξιακής του πορείας για να τη μειώσει σε μια καθολική κατάσταση μέσω του δημιουργικού εργαλείου.
Για άλλη μια φορά, ευτυχώς, συναντάμε ένα κείμενο κάθε σεβασμού, για ένα πολύ ιδιαίτερο ποίημα, το οποίο στην περίπτωση επηρεάζεται από μια σύγχρονη φλέβα που απορρίπτει την ελεγεία και αναδιαμορφώνει την έννοια της καθημερινής ποιητικής, που εκτελείται στο κύμα της εγχώριας τάσης, του χρονολογικού χρόνου, της χρονικότητας.

Μια τρομερή αλήθεια, ένας ορισμός της απουσίας ζωής, της εξασθένισης, του ακρωτηριασμού των συναισθημάτων που όλοι αισθανόμαστε, αλλά πάνω απ ‘ όλα ο ποιητής, του οποίου τα λόγια αισθάνονται χωρίς σκιά αμφιβολίας την παράλληλη ζωή που εμποδίζει την αρετή της διάνοιας, της ψυχής και του ονείρου.

Ο ποιητής κ. Κώστας Καρούσος αφήνει ασυνείδητα στον προσεκτικό αναγνώστη διάφορα ίχνη για να προσπαθήσει να συνθέσει το παζλ της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το πέρασμα από το σκοτάδι της αναμονής στην αχτίδα της γνώσης σέρνεται σαν μια απροσδόκητη ανάσα που αναγγέλλει μυστικές και εκπληκτικές εικόνες, γεμάτες μια νέα ελπίδα.

Μια πολύ πυκνή και ιριδίζουσα γλώσσα, αυτή του κ. Κώστα Καρούσου, που στοχεύει συνεχώς σε μια μαγική και ευμετάβλητη επανεπεξεργασία των γεγονότων, που ευτυχώς ωθείται προς αυτή την απόλυτη αναγεννησιακή εξάχνωση που εμφανίζεται πάντα στη στιγμή της ακραίας περισυλλογής.

Εξαιρετικό πόνημα.
Μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Συγχαρητήρια.