Ο κόσμος μας, ο υπαρκτός κόσμος, ο υλικός, ο ανθρώπινος, ο ζωικός, ο οργανικός και ο ανόργανος, αποτελεί το μέγα μυστήριο και τη μαγεία· δεν υπάρχει συμβολισμός ούτε αλληγορία, όλα είναι φανερά, όλα είναι κυριολεκτικά. Το ποιητικό εγώ εμφανίζεται πανίσχυρο, πολλαπλό, αντιφατικό, επικυρώνοντας όλες τις πλευρές του μέσα στο ποίημα ̶ διευρύνεται ώστε να περιλαμβάνει όλους και όλα.
Ο λόγος για την Ποιητική Συλλογή της κυρίας Πηνελόπης Γιώσα “Ανάδοχοι Καιροί” από τις εκδόσεις Γκοβόστης.
Μέσα από την ολοκλήρωση των επιθυμιών της, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι όλα στον έρωτα μπορούν πάντα να είναι βολικά κι εύκολα, η ποιήτρια βρίσκει τον βαθύτερο εαυτό της.
Οδηγείται σε μια απελευθέρωση, σπάει δεσμά από πρόσωπα και καταστάσεις που την κρατούσαν εγκλωβισμένη, σίγησαν τη φωνή της, παγίδευσαν τις πιο σπουδαίες αρετές και τα όνειρά της.
Απελευθερωμένη μπορεί με παρρησία να δηλώσει ότι στα δικά της τα χώματα δεν θα βραδιάσει ποτέ. Και μόνο γι’ αυτό το αίσθημα της απελευθέρωσης τα ποιήματα της συλλογής κερδίζουν την προσοχή και το ενδιαφέρον μας.
Θαύματα καλοραμμένα και λευκά, παραγγελία τελειωμένη στα μέτρα της ψυχής, αιωρούμενα και ερχόμενα, ανέγγιχτα ωστόσο και αφόρετα προς το παρόν, σε μια περίεργη αντιστροφή, αφού αυτά αφίχθησαν μα λείπουμε εμείς.
Ο ρυθμός κάθε ποιήματος αντικατοπτρίζει μια δομημένη προσέγγιση. Η
προσέγγιση του ποιητή στη ζωή δεν είναι απολύτως αισιόδοξη ή απαισιόδοξη. Η ταλαιπωρία είναι αναπόφευκτη και η ανθρώπινη φύση αμετάβλητη. Οι αιώνιες αλήθειες είναι απόδειξη της ύπαρξης υψηλότερης αντίληψης.
Η ανθρώπινη ελευθερία εξαρτάται από την επιδίωξη της αυτογνωσίας, την κυριαρχία του νου. Αυτή η άποψη είναι συντηρητική στη φύση και βασίζεται σε μια κλασική αντίληψη για τον κόσμο.
Η ποίηση της κυρίας Πηνελόπης Γιώσα μας οδηγεί στη γωνία της σκέψης
και σε πράγματα που είναι συνήθως κλειδωμένα. Η φαντασία της είναι μια μορφή διαύγειας, μια ανοιχτή γέφυρα μεταξύ των εσωτερικών δωματίων όπου περιμένουν τα συναισθήματα. Αφήστε τα λόγια να έρθουν. Μια οικειότητα με ένα μέλλον.
Η συλλογή των ποιημάτων ξεκινά την νηφάλια και περιεκτική αισθητική συλλέγει σε αυτό ένα σώμα που συνδυάζει την προσωπική έκφραση με τόνους που δεν είναι αυστηρά δικές του: «το λιγότερο δυνατό μου». Έτσι, επιβεβαιώνει ένα περίεργο ξετύλιγμα της ταυτότητας, ικανό να αναπτύξει τόνους διαφορετικής έμπνευσης και παραλλαγών της προσωπικότητας με τις οποίες η ποιητής διαμορφώνει διάχυτα ετερόνια του εαυτού της.
Βιογραφικό Συγγραφέα – Γιώσα Πηνελόπη
.
Η Πηνελόπη Γιώσα γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Σπούδασε Νομική στην Ελλάδα και την Αγγλία και είναι Λέκτορας Εμπορικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πόρτσμουθ στη Μ. Βρετανία. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Ενδόμυχα» κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Ηριδανός και η δεύτερη ποιητική της συλλογή «Ανάδοχοι Καιροί» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Γκοβόστη και την σειρά «Τα Ποιητικά». Ποιήματα και μεταφράσεις της από τα Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά «Νέα Εστία», «καρυοθραύστις», «Πόρφυρας», «Δίοδος», «Οροπέδιο», «Εμβόλιμον», «Παρέμβαση», καθώς και σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες. (Πηγή: “Εκδόσεις Γκοβόστη”, 2022)
Άλλα έργα του συγγραφέα:
Λύκος στο μαξιλάρι μου (2022)
Ενδόμυχα (2011)
